Бар экен, жок экен, Хунзаха жергесинде бир түлкү жашаптыр. Ал бир күнү коңшу айыл өрттөнгөнүн угуп: “Барып көрөйүн тумшугума бирдеме илинип калгысы бардыр”, — деген ойго келди.
Жолдо келатып бытпылдыктап жаткан бөдөнөнү көрдү. Айран таң калган аңкоо кебетени кие калган түкөң үн катты:
— Сен кандай гана жакшы сайрайсың! Мындай аргендей кооз үндү сеникиндей көздөр гана чыгара алат.
— Хе-хе, мына бул келесоону карасаңар! — келекелеп күлдү бөдөнө. — Кайсы атаң айтты эле көздөрдөн үн чыгат деп?..
— А сен көздөрүңдү жумуп туруп ырдап көрсөң, ошондо анан билесиң, — деп түкөң кууланды.
Акылдуусунган бөдөнө ошол замат көздөрүн жума салып бытпылыктай баштады. Ушуну гана күткөн түлкү акырын жылып барып, сактыгын жоготкон бөдөнөнү кармап жеп салды.
Сизге балким булар жагат?
Топ 10 популярдуу жомок
Nothing liked yet.